Autorem artykułu jest Sagiopl

Miód pitny uważany jest na najstarszy napój alkoholowy krajów Europy środkowej i północnej, w których ze względów klimatycznych uprawa winorośli i produkcja win była niemożliwa. W Polsce znany już od czasów Piastów. Pisano o nim „[...] Nie mając wina [Polacy]

Miód pitny uważany jest na najstarszy napój alkoholowy krajów Europy środkowej i północnej, w których ze względów klimatycznych uprawa winorośli i produkcja win była niemożliwa. W Polsce znany już od czasów Piastów. Pisano o nim „[..."> Nie mając wina [Polacy"> robią pewien napój z miodu, który upija ludzi znacznie bardziej niż wino”.

Ponad 1000 lat tradycji

Miód pitny był trunkiem luksusowym i kosztownym, na stołach królewskich Piastów i Jagiellonów oraz w zamożniejszych domach szlacheckich i klasztorach spożywano go przy okazji ważnych uroczystości takich jak np. wesele.

Natomiast sienkiewiczowski Zagłoba nie rozstawał się z gąsiorkiem „wybornego, odstałego, srogiego miodu", który popijał „dla pocieszenia”.

W czasach zaborów miodosytnictwo podupadło, dopiero po drugiej wojnie światowej powrócono do najlepszych tradycji, dzięki czemu Polska jest jedynym na świecie krajem, gdzie na skalę przemysłową produkuje się miód pitny.

Rodzaje i sposób wytwarzania

Miód pitny jest napojem o charakterze zbliżonym do wina, uzyskiwanym w procesie fermentacji alkoholowej z brzeczki miodowej, czyli rozcieńczonego miodu pszczelego. W zależności od stopnia rozcieńczenia miody dzielimy na cztery podstawowe grupy: półtoraki, dwójniaki, trójniaki, czwórniaki.

Najmocniejsze (posiadające największą zawartość alkoholu) są półtoraki. To właśnie one i dwójniaki określane są niekiedy mianem miodów królewskich. Większa zawartość miodu pociąga za sobą konieczność dłuższego leżakowania, i tak trójniak leżakuje od 1,5 roku do 4 lat, półtorak natomiast od ośmiu do dziesięciu.

Dzięki różnorodności aromatów miodu pszczelego, możliwością dodawania do brzeczki miodowej różnych soków owocowych i przypraw ziołowo-korzennych oraz modyfikacji prowadzenia fermentacji i dojrzewania miodów pitnych można uzyskać całą gamę typów, rodzajów i odmian miodów pitnych.

Produkcja miodów pitnych wymaga szczególnego nadzoru i pielęgnacji. Dobór surowca, odpowiednich szczepów drożdży, przygotowanie brzeczki, przebieg fermentacji i czas dojrzewania nastawów mają istotny wpływ na jakość finalnego produktu. Ważnym etapem produkcji jest okres dojrzewania miodów.

W trosce o jakość miodów dotychczasowe metody produkcji świadomie opierają się na tradycyjnych recepturach i technologii. Miody pitne są atrakcyjnym smakowo napojem alkoholowym, wartościowym odżywczo ze względu na podstawowy surowiec, z którego są produkowane oraz, co ma niebagatelne znaczenie, bez dodatku sztucznych aromatów, barwników, konserwantów.